RSS

Εταιρία Μικρασιατικών Σπουδών & Ερευνών Ευρωπού

6:25 μ.μ.



Σκοπός της εταιρείας Μικρασιατικών Σπουδών και Ερευνών Ευρωπού είναι να συμβάλλει στη διατήρηση της μνήμης και την ανάδειξη της ιστορικής ταυτότητας και του πολιτισμού του προσφυγικού ελληνισμού.
Οι δραστηριότητες της εταιρείας περιλαμβάνουν :
  1. Την συγκέντρωση, καταγραφή και μελέτη του σχετικού ιστορικού υλικού
  2. την συγκέντρωση προφορικών μαρτυριών
  3. την προβολή αντικειμένων που σχετίζονται με την κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική δραστηριότητα των προσφύγων που κατάγονται κυρίως από το Φούλατζικ της Μ.Ασίας και την Τζαντώ της Αν. Θράκης και συνολικά όλων των σημερινών κατοίκων του Ευρωπού-Ν.Κιλκίς, τα ήθη και έθιμα τους, τη διοργάνωση εκδηλώσεων (εκθέσεις, διαλέξεις), την συνεργασία με ημεδαπούς και αλλοδαπούς φορείς και με άτομα που ασχολούνται  με  θέματα προσφύγων.
Ο σύλλογος έχει υλοποιήσει και υλοποιεί επιμέρους δράσεις οπως :
Εκδρομές στα πατρογονικά εδάφη Κιούλατζικ Μικράς Ασίας , και συναντήσεις κάθε 2 χρόνια στον ευρωπό των απανταχού Φουλατζικιωτών. Παράλληλα υπάρχει Συνεργασία με το ύδριμα Μείζονος Ελληνισμού οσον αφορά την συγκέντρωση υλικών , δημιουργία οικογενειακού δέντρου, ψηφιοποίηση και αρχειοθέτηση υλικού.






  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
0
Αναρτήθηκε από Unknown

Μνημεία

6:18 μ.μ.

Ο Ευρωπός είναι από τις σημαντικότερες από αρχαιολογική άποψη, τοποθεσίες της περιοχής, με ευρήματα από την προϊστορική εποχή. Είναι κυρίως γνωστή γιατί εδώ βρέθηκε το περίφημο αρχαϊκό άγαλμα του Κούρου (650πΧ) σε φυσικό μέγεθος (ύψος 1,80μ.), κυκλαδίτικης τεχνοτροπίας και είναι το μοναδικό που ανακαλύφθηκε στο βορειοελλαδικό χώρο φυλασσόμενο στο αρχαιολογικό μουσείο του Κιλκίς.













Επίσης στον Ευρωπό υπάρχει και το μνημείο των σφαγειασθέντων στο Φουλατζίκ της Μ. Ασίας και στη Τζαντώ της Ανατολικής Θράκης το 1920-1922

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
0
Αναρτήθηκε από Unknown

Ιστορία του χωριού

6:13 μ.μ.


Στον Ευρωπό, η ζωή, από την προ Χριστού εποχή μέχρι και την τουρκοκρατία δεν σταμάτησε ποτέ. Οι ανασκαφές με τα πολλαπλά ευρήματα αυτό αποκαλύπτουν. Από το 1350-60 όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν αυτή την περιοχή της Ελλάδας, άρχισαν, παράλληλα με τον εξισλαμισμό του πληθυσμού, την αλλοίωση της Ελληνικότητας του χώρου και την αντικατάσταση των τοπικών ελληνικών ονομασιών με αντίστοιχες τουρκικές ονομασίες. Στον Ευρωπό δόθηκε το όνομα «Ασικλάρ».
Με τη λήξη των βαλκανικών πολέμων και την προσάρτηση της περιοχής στο ελληνικό κράτος ο οικισμός αναγνωρίστηκε με την ονομασία Κοινότητα «Ασικλάρ» με Βασιλικό Διάταγμα, το 1918. Διοικητικά η κοινότητα άνηκε στην Υποδιοίκηση Γιαννιτσών, στη συνέχεια με Βασιλικό Διάταγμα, το 1919, υπήχθη στην Υποδιοίκηση Γουμένισσας Παιονίας. Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή ακολούθησε η ανταλλαγή πληθυσμών, σε εκτέλεση της Συνθήκης της Λωζάνης.  Το 1925, σε αντικατάσταση του Τούρκικου πληθυσμού, που κατοικούσε μέχρι τότε στο Ασικλάρ, στο χωριό εγκαταστάθηκαν οι πρώτες προσφυγικές οικογένειες. Γύρω από το υπάρχον χωριό χτίστηκαν καινούργιες κατοικίες με την φροντίδα του Οργανισμού Αποκαταστάσεως Προσφύγων. Στο Ασικλάρ εγκαταστάθηκαν: 277 οικογένειες καταγόμενες από το Φουλατζίκι της Βιθυνίας – Μ. Ασίας, 83 οικογένειες καταγόμενες από την Τζαντώ της Ανατολικής Θράκης, 9 καταγόμενες από το Κίζδβρεντ της Βιθυνίας – Μ. Ασίας , 7 οικογένειες καταγόμενες από τον Πόντο, 2 οικογένειες από την Αρμενία και αργότερα 11 οικογένειες από τα Μεγάλα Λιβάδια του Πάικου. Με αφορμή μια πανάρχαια τιμητική επιγραφή (του 430-425 π.χ.) που βρήκε, ο Στέφανος Λαϊδόγλου αναποδογυρισμένη στο κατώφλι ενός Τουρκικού σπιτιού, που είχε δοθεί στον σαγματοποιό Ηλία Σεμερτζή, το χωριό μετονομάσθηκε το 1925 σε Ευρωπό. Σήμερα ο Ευρωπός έχει εξελιχθεί αρκετά. Έχει συσταθεί με την υπ αριθμόν 69/1995 απόφαση του κοινοτικού συμβουλίου Ευρωπού η Δημοτική Επιχείρηση Τουριστικής και Οικονομικής Ανάπτυξης , ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Δημιουργήθηκε το 1993 το Πολιτιστικό Κέντρο Ευρωπού με σκοπό την οργάνωση και ανάπτυξη των πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων της περιοχής. Ακόμη το 2000 ιδρύθηκε η Εταιρεία Μικρασιατικών Σπουδών και Ερευνών Ευρωπού με σκοπό να συμβάλλει στη διατήρηση της μνήμης και την ανάδειξη της ιστορικής ταυτότητας και του πολιτισμού του προσφυγικού ελληνισμού. Επίσης ο Μουσικός-Πολιτιστικός Σύλλογος Ευρωπού ,ο οποιός ιδρύθηκε το 2003 ,στοχεύει στην διάδοση της μουσικής και της παράδοσης και οργανώνει καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στο χωριό λειτουργεί και το Κέντρο Φροντίδας Οικογένειας Ευρωπού ,με έδρα το Πολύπετρο και σκοπός του είναι η κοινωνική παρέμβαση για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της οικογένειας, καθώς και η πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση ατόμων και ομάδων. Για την διαφύλαξη των παραδόσεων , των ηθών και εθίμων της ιστορίας Ελληνισμού της Μικράς Ασίας  και της Ανατολικής Θράκης ιδρύθηκε το 1998 ο Μορφωτικός Παλαιστικός Σύλλογος Μικρασιατών-Προσφύγων Ευρωπού "Ο ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ" . Τέλος το 1993 δημιουργήθηκε ο Σύλλογος TAE-KWO-DO W.T.F. "Ο ΣΕΛΕΥΚΟΣ" , διαθέτει δύο κατηγορίες αθλητών ,στην πρώτη συμμετέχουν παιδιά από 12 εως 16 ετών ενω στην δεύτερη των παμπαίδων παιδιά από 8-12 ετών και από το 1952 έχει συσταθεί η ποδοσφαιρική ομάδα Α.Μ.Σ. "ΑΠΟΛΛΩΝ" ΕΥΡΩΠΟΥ με χρώματα : Μαύρο Κόκκινο. Η επιρροή στην ονομασία και τα χρώματα προέρχονται από τον Απόλλωνα Καλαμαριάς , καθώς και το πρώτο όνομα της πρώτης ποδοσφαιρικής ομάδας στον Ευρωπό ήταν Κεραυνός(1936).


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
0
Αναρτήθηκε από Unknown

Ο Ευρωπός στην αρχαιότητα

5:59 μ.μ.



Ο Ευρωπός στην αρχαιότητα

Οι ανασκαφές που αποκάλυψαν την ιστορία της πόλης της Ευρωπού ξεκίνησαν το 1989 από τα κοιμητήρια της κωμόπολης. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ένα μεγάλο τμήμα της νεκρόπολης της αρχαίας Ευρωπού και τα στοιχεία οδήγησαν στην ανακάλυψη της προϊστορικής πόλης που βρίσκεται περίπου 1 χιλιόμετρο από τη σύγχρονη πόλη. Από τα κορυφαία αρχαιολογικά ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή είναι το γλυπτό ενός Κούρου, το οποίο βρέθηκε σε αγροτεμάχιο κατά τη διάρκεια άροσης, το 1966. Το άγαλμα, σε φυσικό ύψος 1,80 μέτρα, παραπέμπει στη μορφολογία του Κούρου και πρόκειται για προϊόν νησιώτικου και πιθανότατα κυκλαδίτικου εργαστηρίου, όπως φανερώνει η σύσταση προέλευσης του μάρμαρου. Ο Κούρος χρονολογείται στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. και θεωρείται από τα πλέον όψιμα παραδείγματα της σειράς των Κούρων, διότι τα χέρια και τα πόδια έχουν σχεδόν αποκολληθεί από το σώμα, ενώ παριστάνεται με κοντά μαλλιά, αντίθετα με τη χαρακτηριστική κόμη των υπολοίπων που γνωρίζουμε.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους ο Κούρος του Ευρωπού ήταν «επιτάφιο σήμα», ενός επιφανούς πολίτη, ντόπιου ή και αποίκου από τη Νότια Ελλάδα, εγκαταστημένου στην αρχαία πόλη. Η ανεύρεση του στην περιοχή φανερώνει τις εμπορικές και κοινωνικο-οικονομικές σχέσεις του Ευρωπού με τις υπόλοιπες Ελληνικές πόλεις. Η θεωρία αυτή ενισχύεται από τα όστρακα (κομμάτια αγγείων) κορινθιακής ή αττικής μελανόμορφης και ερυθρόμορφης εισαγμένης κεραμικής που αποκάλυψε η ανασκαφική έρευνα.

Νεότερη ιστορία Το Σεπτέμβριο του 1924 οι μουσουλμάνοι κάτοικοι του Ευρωπού (τότε με την ονομασία Ασικλάρ), αντικαταστάθηκαν από προσφυγικές οικογένειες της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Το χωριό δεν ήταν έτοιμο για την έλευση των προσφύγων με αποτέλεσμα οικογένειες να φιλοξενούνται προσωρινά στα δωμάτια των 150 περίπου σπιτιών των μόνιμων κατοίκων του Ευρωπού. Πολλές οικογένειες αναγκάστηκαν να μείνουν σε αποθήκες, στάβλους, παραπήγματα, ακόμη και στην ύπαιθρο. Το 1925, στα βοσκοτόπια του χωριού, χτίστηκαν από τον Οργανισμό Αποκαταστάσεως Προσφύγων νέες κατοικίες για την εγκατάσταση τους. Λέγεται ακόμη ότι το όνομα «Ευρωπός» προέκυψε από την επιγραφή στο κατώφλι ενός τουρκικού σπιτιού που έγραφε «Ευρωπαίων η πόλις».


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
0
Αναρτήθηκε από Unknown
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)